ไม่มีข้อมูลแน่ชัดว่าชิลเดริกสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์เมรอแว็งเฌียงคนใด พระองค์อาจเป็นพระโอรสของชิลเปริกที่ 2 หรือไม่ก็ธีออเดริกที่ 4[1] พระองค์ไม่มีบทบาทใด ๆ จนกระทั่งสองสมุหราชมณเทียรเชิญพระองค์ขึ้นครองราชย์

ในปี ค.ศ. 747 การ์โลมงได้ผันตัวเข้าสู่อาราม สร้างความมั่นใจให้แก่เปแป็งว่าจะได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ของชาวแฟรงก์แน่จึงส่งหนังสือถึงสมเด็จพระสันตะปาปซาคารีเพื่อถามว่าตำแหน่งกษัตริย์ควรเป็นของผู้มีอำนาจตัวจริงหรือผู้ที่มีสายเลือดของกษัตริย์ พระองค์ตอบกลับมาว่าผู้มีอำนาจตัวจริงควรได้เป็นกษัตริย์และได้ถอดชิลเปริกออกจากบัลลังก์ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 751 พระองค์ถูกจับโกนผม[2] ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการถูกถอดออกจากพระราชอำนาจ (ผมยาวเป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์เมรอแว็งเฌียงที่แสดงถึงสิทธิ์ในการเป็นกษัตริย์ การถูกตัดผมจึงเท่ากับการถูกตัดออกจากอภิสิทธิ์ทั้งปวง) พระองค์กับพระโอรสถูกกักบริเวณไว้ในอารามซีตีว (หรืออารามแซงต์แบแต็ง[3]) ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับย่านแซงโตแมร์ ข้อมูลขัดแย้งกันว่าทรงสวรรคตในปีใด บันทึกส่วนหนึ่งกล่าวว่าทรงสวรรคตในช่วต้นปี ค.ศ. 753 ขณะที่อีกส่วนหนึ่งระบุว่าทรงสวรรคตในช่วงปลายปี ค.ศ. 758